De Marine Luchtvaartdienst heeft alle Lockheed typen in het verleden in gebruik gehad. Van de Neptune hebben zelfs twee versies bij de MLD gevlogen. In de jaren vijftig werden twaalf stuks van het type Neptune P-2 V5 aangeschaft. Deze werden al in 1960 vervangen door de grotere P-2 V7. Hiervan werden er vijftien gekocht bij de fabriek en later werden er nog vier overgenomen van de Franse Aeronavale. In de jaren zestig werden deze toestellen verbouwd tot SP-2H. Minstens twee zijn er verongelukt en diverse anderen zijn gedurende de jaren zeventig gedemonteerd om de rest in de lucht te houden. De P-2 was uitgevoerd als een lange-afstand patrouillebommenwerper, de SP-2H was voorzien van apparatuur voor opsporing en bestrijding van onderzeeboten.
Dertien stuks P-3C Orion (Update II½) werden in 1983 aangeschaft ter vervanging van de SP-2H Neptune. Van de aanschaf van twee extra Orions heeft men na 1984 definitief afgezien.
Thuisbasis van de Nederlandse Orions was het Marine vliegkamp Valkenburg bi Katwijk aan Zee. Sinds de jaren tachtig was bij toerbeurt een toestel geplaatst op de NAVO basis Keflavik op IJsland en vanaf het midden van de jaren negentig ook op het militaire deel van de Dr. Albert Plesman luchthaven (HATO) op Curacao. Aanvankelijk een toestel ter versterking van de aanwezige twee F-27 Maritimes van de Koninklijke Luchtmacht, later werden dit drie stuks nadat de F-27's uit dienst waren gesteld.
Uit bezuinigingsoverwegingen werden eind jaren negentig drie toestellen uit dienst genomen welke in opslag gingen bij het bedrijf OGMA in Portugal, de overige tien werden in de Verenigde Staten gemoderniseerd door Lockheed Martin.
Sinds het einde van de koude Oorlog werd het vliegtuig ook incidenteel ingezet voor crisisbeheersingsoperaties, als de maritieme blokkade van klein-Joegoslavië, de verificatiemissie boven Kosovo, in Afghanistan en in het Perziche Golfgebied.
In 2003 viel het besluit de vliegtuigen te verkopen, eind 2004 werd met zowel Duitsland (acht stuks) als Portugal (vijf stuks) de koop gesloten en in 2006 werden alle Orions overgedragen en het Marine Vliegkamp Valkenburg opgeheven.
Vijf uitvoeringen mogelijk;
- U.S.NAVY VP-40 "Fighting Marlins".
- CP-140 Aurora Canadian Arrmed Forces, no.407 Squadron.
- MLD 320/321 Squadron, Valkenburg NAS, Nederland.
- 304, Royal Netherlands Navy.
- 'MARPAT' (MARitieme PATrouille vliegtuigen), Koninklijke Marine.
Aantal onderdelen: 153.
Afmeting:
- Lengte 494,6 mm
- spanwijdte 422 mm
Humbrol verf :
- 18 Gloss Orange
- 19 Gloss Bright Red
- 22 Gloss White
- 27 Matt Sea Grey
- 33 Matt Black
- 53 Metallic Gunmetal
- 85 Satin coal Black
- 127 Satin US Ghost Grey
- 140 Matt Gull Grey
- 167 Satin RAF Barley Grey
Humbrol kleuren MLD uitvoering bovenkant 123 onderkant 90.
