GLADIATOR  

Een gladiator was bij de oude Romeinen iemand die een gevecht leverde als volksvermaak. Het woord gladiator is afgeleid van gladius, Latijn voor zwaard, en betekent ‘zwaardvechter’, hoewel gladiatoren ook wel andere wapens gebruikten.

Gladiatoren waren eerst alleen krijgsgevangenen, zware misdadigers of slaven. Vanaf de eerste eeuw v.Chr. konden ook vrijgeborenen gladiator worden. Ondanks hun lage officiële status werden sommige gladiatoren wel populair, zoals blijkt uit een graffito uit Pompeii: Celadus traex suspirium puellarum ('Celadus de Thraciër laat de meisjes zuchten').

Ook mannen uit de ridder- en senatorenstand namen vanaf de eerste eeuw v.Chr. af en toe deel aan gladiatorengevechten. In 11 na Chr. gaf Augustus ridders toestemming om in de arena te vechten. Tiberius probeerde in 15 na Chr. een einde aan deze praktijk te maken door een verbod in te stellen. Latere keizers namen zelfs af en toe zelf deel aan de gevechten. Het bekendst is het optreden van Commodus als gladiator (te zien in de film Gladiator).

Af en toe werden gladiatoren ook ingezet in oorlogen, o.a. in de burgeroorlog tussen Julius Caesar en Pompeius en in de oorlog tegen de Marcomannen onder Marcus Aurelius. In de tijd van de Republiek vormden gladiatoren wel de lijfwacht van politici.

Aantal onderdelen; 38

Schaal 1:16

Mini Art 16029