British Heavy Dragoons 1812-15 Napoleonic Wars

De basis zware cavalerie van het Britse leger tijdens de Napoleontische oorlogen (1799-1815) waren voornamelijk de regimenten van dragonders (eigenlijk "zware dragonders").

Aan het begin van deze oorlogen had Groot-Brittannië zeven regimenten Dragoon Guards en zes regimenten Dragoons. Het reguliere Britse dragondersregiment bestond uit 5 squadrons, waarvan er één als achterste of reserve werd behandeld. In de loop van de campagne van 1815 begonnen regimenten bestaande uit 2-3 squadrons echter te vechten. Theoretisch had een enkel squadron ongeveer 180 man, maar in de loop van de campagne daalde dit aantal en bijvoorbeeld tijdens de Slag bij Waterloo hadden de dragonders gemiddeld ongeveer 150 man. Het primaire witte wapen van Britse dragonders was het model 1796 eensnijdend slagzwaard, voornamelijk geschikt om te snijden. De meest gebruikte vuurwapens waren op hun beurt een vuursteengeweer of cavaleriegeweer. Alle dragondersregimenten droegen rode uniformjassen en, afhankelijk van het regiment, hadden ze verschillende kleuren van de bekleding en strepen. Het is de moeite waard eraan toe te voegen dat, net als andere Britse cavalerieformaties, de dragonders werden gezien als een goede individuele training (zowel in het rijden als in het gebruik van wapens), en ze toonden vaak moed. Aan de andere kant waren de tactieken en de uitvoerende discipline op het slagveld nogal een nadeel.

Schaal 1:72

Released by Waterloo 1815 in 2015. 

Waterloo 1815 AP053