Italian infantry at El-Alamein 1942-43
Het Koninkrijk Italië ging de Tweede Wereldoorlog in in 1940, met een gewapend conflict met Frankrijk en Groot-Brittannië.
Het belangrijkste type Italiaanse landstrijdkrachten was de infanterie, die aan het begin van de oorlog 59 divisies telde. Het is de moeite waard eraan toe te voegen dat de Italiaanse infanteriedivisies in 1938 een grondige reorganisatie ondergingen. Een enkele divisie werd na zo'n reorganisatie gebeld vanuit het Italiaans " divisie binaria ". Deze reorganisatie was gebaseerd op de introductie van een divisie bestaande uit twee infanterieregimenten, in plaats van drie, die bijvoorbeeld in het Duitse leger werd gebruikt. Bovendien beschikte de Italiaanse infanteriedivisie (na 1938) over ondersteunende artillerieregimenten, een mortierbataljon, een geniebataljon en een compagnie van antitankkanonnen. Natuurlijk waren er ook staf- en communicatie-eenheden, enz. Een enkel Italiaans infanterieregiment bestond meestal uit 3 of 5 bataljons. Ondersteuning wapens in het Italiaanse regiment waren: 24 zware machinegeweren, 108 lichte machinegeweren, 6 81 mm mortieren, 54 45 mm lichte mortieren en 4 65 mm lichte infanteriekanonnen (Cannone da 65/17). Het artillerieregiment was uitgerust met 36 100 en 75 mm kanonnen. Meestal hadden ze paardentractie. Het is de moeite waard eraan toe te voegen dat de in Libië gestationeerde divisies een iets andere structuur hadden, aangezien ze drie infanterieregimenten hadden (elk met een artilleriecompagnie) en een artillerieregiment, echter bestaande uit slechts 77 mm kanonnen. Zo'n divisie bestond uit ongeveer 7.400 mensen. Tijdens de gevechten in Noord-Afrika werd geprobeerd de motorisering van de Italiaanse infanteriedivisies te vergroten, maar met een beperkt effect.
De Slag bij El Alamein, of eigenlijk de Tweede Slag bij El Alamein, bleef uitgevoerd in de periode van 23 oktober tot 4 november 1943. De strijd werd uitgevochten tussen de Duits-Italiaanse troepen en de Britse eenheden, echter voor een belangrijk deel ondersteund door Australische, Nieuw-Zeelandse en Zuid-Afrikaanse troepen. Er wordt aangenomen dat ongeveer 116 duizend mensen aan de kant van de as-landen hebben gevochten. mensen ondersteund door ca. 550 tanks en ca. 800-900 vliegtuigen. Aan Britse kant vochten ongeveer 195.000 mensen. mensen, ondersteund door ca. 1.100 tanks en ca. 750 vliegtuigen. De Tweede Slag om El Alamein was een soort voortzetting van de strijd, bekend als de 1e Slag om El Alamein in juli 1942. Als gevolg van deze tweede slag werd het offensief van de as richting het Suezkanaal afgeremd en uiteindelijk gestopt. Aan de andere kant was de strijd van oktober-november 1942 een Brits offensief naar het westen, bedoeld om de vijand volledig uit Egypte te verdrijven. Aangenomen mag worden dat de commandant van deze strijd aan Britse zijde - veldmaarschalk Bernard Law Montgomery - vooral won dankzij het materiële voordeel en de veel betere logistiek. Ongetwijfeld heeft de Britse commandant, die zich bewust was van zijn voordelen, deze resoluut gebruikt en leidde tot een beslissende overwinning voor zijn troepen, waarmee hij de grootste overwinning in zijn carrière behaalde. As-troepen verloren minstens 30.000. mensen (gedood, gewond en gevangen genomen) en ongeveer 500 tanks. De Britten verloren ongeveer 13-14 duizend. mensen en ongeveer 330 tanks.
Aantal figuren; 12
Schaal 1:32
Released by Waterloo 1815 in 2003
Waterloo 1815 AP 016
