Imperial Japanese Navy Submarine I-15 & I-46

De I-46 was een Japanse onderzeeër waarvan de kiel werd gelegd in 1942, te water werd gelaten in juni 1943 en in dienst werd genomen bij de Japanse Keizerlijke Marine in februari 1944. De lengte van het schip op het moment van lancering was 108,7 m, breedte 9,3 m en de waterverplaatsing - ongeveer 3.600 ton. De maximale oppervlaktesnelheid van de I-46 was 23,5 knopen aan de oppervlakte. De hoofdbewapening was acht 533 mm torpedowerpers en de secundaire bewapening was een enkel 140 mm kanon en twee 25 mm Type 96 luchtafweerkanonnen.

De I-46 was een oceaanonderzeeër van het type C (subtype C2), die op zijn beurt een ontwikkeling was van de schepen van het subtype C1. In wezen, met bijna identieke maten, verschilden beide enigszins in verplaatsing, evenals het ontbreken van speciale bevestigingen op het C2-subtype voor het bevestigen van miniatuuronderzeeërs. Ongetwijfeld waren het schepen van aanzienlijke omvang, met een groot bereik, sterke torpedobewapening, in staat om tot 100 meter onder water te komen. De I-46 begon haar zeer korte deelname aan de oorlog in de Stille Oceaan door te worden toegewezen aan het 15e Submarine Squadron. In oktober 1944 wordt het schip doorgestuurd naar de Filippijnen, waar het deelneemt aan acties tegen de Amerikaanse invasievloot. Het is hoogstwaarschijnlijk verloren gegaan als gevolg van een ongeval of actie van de Amerikaanse vloot op 26 of 27 oktober 1944.

De I-15 was een Japanse onderzeeër waarvan de kiel werd gelegd in 1938, te water werd gelaten in maart 1939 en in september 1940 in dienst werd genomen bij de Japanse Keizerlijke Marine. De lengte van het schip op het moment van lancering was 108,7 m, breedte 9,3 m en de waterverplaatsing - 3.600 ton. De maximale oppervlaktesnelheid van de I-15 bereikte 23,5 knopen aan de oppervlakte. De hoofdbewapening was zes 533 mm torpedowerpers en de secundaire bewapening was een enkel 140 mm kanon en twee 25 mm Type 96 luchtafweerkanonnen. Het schip nam ook een Yokosuka E14Y watervliegtuig aan boord.

De I-15 was een oceaanonderzeeër van het B1-type, die in veel ontwerpoplossingen was gebaseerd op het Kaiden-type, vooral het KD6-type. Het verschilde echter van zijn voorouders in grootte, vooral in zijn onderwater- en oppervlakteverplaatsing, evenals in zijn onderdompelingsdiepte, die toenam tot ongeveer 100 meter. Type B1 schepen waren ook uitgerust met watervliegtuigen, waardoor ze meer mogelijkheden hadden op het gebied van zeeverkenning, ze werden ook gekenmerkt door een groot bereik en hoge oppervlaktesnelheid. De I-15 - de eerste van het B1-type - nam bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in de Stille Oceaan deel aan de aanval op de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbor, die opereerde nabij het eiland Oahu. Later, in de periode mei-juni 1942, opereerde hij in het gebied van de Aleoeten. Ten slotte opereerde hij vanaf oktober 1942 in het gebied van de Salomonseilanden, waar hij de Japanse troepen ondersteunde die in Guadalcanal vochten. Het schip werd tijdens deze operaties op 10 november 1942 tot zinken gebracht door de USS Southard.

Twee uitvoeringen;

• Imperial Japanese Navy Submarine I-15

• Imperial Japanese Navy Submarine I-46

Schaal 1:700

Released by Fujimi in 2014.

Fujimi 401263