Japan Aircraft Carrier Taiho Water Line Series

Taiho (Japans: Great Phoenix) was een Japans vliegdekschip waarvan de kiel werd gelegd in juli 1941, te water werd gelaten in april 1943 en in dienst werd genomen bij de Japanse Keizerlijke Marine in maart 1944. 

Het schip was 261 m lang, 27,7 m breed en had een volledige waterverplaatsing van 37.300 ton. De maximale snelheid van het vliegdekschip Taiho was 33 knopen en de hoofdbewapening was 74 vliegtuigen aan boord.

Taiho zou een serie van vier Taiho-klasse vliegdekschepen starten, maar na de lancering werd het verdere werk aan de resterende eenheden stopgezet. Het was een ontwikkeling van de vliegdekschepen van de Shokaku-klasse, en vooral, voor de eerste keer in de Japanse marine, was het uitgerust met een gepantserde cockpit over de gehele lengte. Vanaf april 1944 was het het vlaggenschip van vice-admiraal Ozawa en de hele Japanse 3e Vloot. De eerste en laatste slag om Taiho tijdens de Tweede Wereldoorlog was de strijd in de Filippijnse Zee in juni 1944. Tijdens hun koers (19 juni 1944) werd het nieuwe Japanse vliegdekschip getorpedeerd door de Amerikaanse onderzeeër USS Albacore, die Taiho trof met een van zijn torpedo's. Het was genoeg om dit enorme schip naar de bodem te sturen - na zes uur blussen van de branden zonk Taiho.

Uitvoering;

• Aircraft carrier Taiho - Imperial Japanese Navy, Taiho.

Schaal 1:700

Released by Tamiya in 1971.

Tamiya WL.A050