Supermarine Spitfire Mk.VIII US Air Force Fighter

De Supermarine Spitfire was een Brits jachtvliegtuig. Het toestel werd in 1938 in productie genomen door Supermarine Division, Vickers Armstrong Ltd.. Het toestel werd gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog ingezet door de geallieerden, voornamelijk door de RAF. Er werden in totaal 20.340 stuks gebouwd. Daarnaast bestond ook nog de variant Seafire, waarvan er 2.594 werden gebouwd.

De Spitfire valt op door zijn stroomlijn en ellipsvormige vleugels. De versie Mk. XIV haalde een maximumsnelheid van 721 km/h op een hoogte van 8000 meter. Het vliegtuig is vooral bekend door de beslissende rol die het speelde tijdens de Slag om Engeland.

De Mk VIII was een aanpassing van de Mk VII zonder de cabine, en was bedoeld om het belangrijkste productiemodel van de Spitfire te worden. Toen de "interim" Mk IX zich toereikend achtte voor de behoeften van het RAF, werd besloten om de schaduwfabriek in Castle Bromwich te gebruiken om alleen die versie te produceren: de Mk VIII Spitfires werden allemaal gebouwd door Supermarine.

Deze variant diende bijna uitsluitend overzee in de Middellandse Zee, met zowel de Desert Air Force als de USAAF, in de Stille Oceaan, met de Royal Australian Air Force en met het RAF in het theater van China-Birma-India . Na de Mk IX en Mk V was de Mk VIII de derde meest talrijke operationele variant met 1.658 exemplaren.

Twee uitvoeringen mogelijk;

• Supermarine Spitfire Mk.VIII - Capt.l.Molland, 308th Fighter Squadron, 31st Fighter Group, Castel Volturno, Italy, Februari 1944.

• Supermarine Spitfire Mk.VIII - Lt.Col. Ch.McCorcle, OC 31st Fighter Group, Castel Volturno, Italy, Februari 1944.

Humbrol verf kleur nr.'s; 25 / 34 / 62 / 85 / 100 / 113 / 157 / 159 / 17001 / 27003 / 27004.

Schaal 1:48

Artikel nummer; ICM 48065