F/A-18E Super Hornet
De Boeing F/A-18E/F Super Hornet is een aanvalsjager die opereert vanaf vliegdekschepen.
Het toestel is een doorontwikkeling van de F/A-18 Hornet. In 1992 bestelde de United States Navy het toestel bij McDonnell Douglas, dat inmiddels is overgenomen door Boeing. De eerste vlucht vond plaats in 1996 en de eerste landing op een vliegdekschip in 1997. In 1999 werd hij in dienst genomen ter vervanging van de Grumman F-14 Tomcat.
Alle toestellen zijn ingedeeld in twee operationele wings
- Strike Fighter Wing Pacific Fleet (SFWPF)
- Strike Fighter Wing Atlantic Fleet (SFWAF)
Deze wings zijn toegewezen aan een aantal Carrier Task Groups; dit zijn formaties schepen in bepaalde patrouillegebieden met een vliegdekschip als commandoschip.
Het totale aantal van alle soorten vliegtuigen aan boord van een vliegdekschip wordt aangeduid als de Carrier Vessel Wing (CVW)
Als squadron-aanduiding van de aparte eenheden hanteert men de aanduiding Vessel Fighter Attacksquadron (VFA)
In vredestijd is in de praktijk ca. 30% van alle toestellen in CVW’s op zee ingedeeld; de rest staat dan voor training en onderhoud op een Naval Air Station (NAS) of op een Marine Corps Air Station (MCAS) aan land. NAS of MCAS is de aanduiding voor een vliegbasis van de marine of van het korps mariniers.
Drie uitvoeringen mogelijk;
-
Boeing F/A-18E Super Hornet - U.S. Navy, VFA-137 Kestrels, No.200, NAS Leemore, California 2016.
-
Boeing F/A-18E Super Hornet - U.S. Navy, VFA-195 Dambusters, CAG aircraft, NCAS Iwakuni, May 2016.
-
Boeing F/A-18E Super Hornet - U.S. Navy, VFA-14 Tophatters, Royal Air Force Base Lossiemouth, England, 2006.
Afmeting;
- Lang; 375 mm.
Schaal 1:48
Released by Italeri in 2019.
Italeri 2791
