Supermarine Spitfire F Mk.22

New Tooled

De Mk 22 was in alle opzichten identiek aan de Mk 21, met uitzondering van de versneden achterste romp, met de traanoverkapping en een krachtiger 24 volt elektrisch systeem in plaats van het 12 volt-systeem van alle eerdere Spitfires. De meeste Mk 22's werden gebouwd met vergrote staartoppervlakken, vergelijkbaar met die van de Supermarine Spitful. In totaal werden 287 Mk 22's gebouwd: 260 bij Castle Bromwich en 27 bij Supermarine in South Marston. 

De Mk 22 werd gebruikt door slechts één reguliere RAF-eenheid, 73 Squadron basis van Malta. 12 squadrons van de Royal Auxiliary Air Force maakten echter gebruik van de variant en bleven dit doen tot maart 1951. De Mk 22 werd ook gebruikt op Flying Refresher-scholen. In mei 1955 werden de resterende F.22's verouderd verklaard voor alle RAF-doeleinden en velen werden terug verkocht aan Vickers-Armstrongs voor opknapbeurt en werden vervolgens verkocht aan de Zuid-Rhodesische, Egyptische en Syrische luchtstrijdkrachten. 

Twee uitvoeringen mogelijk;

• Supermarine Spitfire F Mk.22 - No.603 (City of Edinburgh) Squadron, Royal Air Force, RAF Turnhouse, Edinburgh, Xcotland, 1951.

• Supermarine Spitfire F.Mk.22 - No.607 (County of Durham) Squadron, Royal Auxiliary Air Force. Aircraft took part in the Cooper Trophy race of 1948.

Aantal onderdelen; 49
Afmetingen;

• Lang; 140 mm.
• Spanwijdte; 156 mm.

Humbrol verf kleur nr.'s; 2 / 11 / 19 / 24 / 30 / 33 / 53 / 56 / 61 / 62 / 69 / 70 / 90 / 103 / 106 / 120 / 157 / 160.

Schaal 1:72

Airfix A02033