Curtiss SBC-4 Helldriver

De Curtiss SBC-4 is een Amerikaanse tweedekker duikbommenwerper met een geheel metalen structuur, met uitzondering van de onderste vleugel en de met canvas beklede, half-shell duraluminium rolroeren. 

De bemanning bestond uit twee personen - een piloot en een navigator. De vlucht van het prototype vond plaats in 1935 en na talrijke wijzigingen, waaronder de 966KM Wright R-1820-34-motor, kwam het vliegtuig in 1937 in dienst. Vanaf medio 1937 werden de vliegtuigen gericht op de US Navy en US Marine Corps. Ze waren gestationeerd op vliegdekschepen USS "Yorktown", USS "Saratoga", USS "Enterprise" en USS "Lexington", maar werden al snel teruggetrokken naar trainingseenheden in de staat Florida. Een klein aantal van hen werd naar Groot-Brittannië gestuurd, waar ze werden aangeduid als Curtiss Cleveland Mk.I. Gedurende hun hele dienst werden ze alleen gebruikt als opleidingsvliegtuig. 

Twee uitvoeringen mogelijk;

• Curtiss SBC-4 Helldriver - Aéronavale - French Naval Air Arm, 1940

• Curtiss SBC-4 Helldriver - No.24 Squadron, RAF Hendon, Angleterre 1940.

Afmetingen;

• Lang; 118 mm.
• Breed; 114 mm.

Aantal onderdelen; 39

Humbrol verf kleur nr.'s; 11 / 24 / 33 / 60 / 64 / 89 / 90 / 117. 

Schaal 1:72

Released by Heller in 2013.

Heller 80285