Phönix DIII Austro-Hungarian fighter WWI
De Phönix DI, met de D.II en D.III varianten, was een Oostenrijks-Hongaarse tweedekker jager gebouwd door de Phönix Flugzeug-Werke en gebaseerd op de Hansa-Brandenburg DI.
Leger DI's kwamen in dienst in december 1917. Het werd gebruikt als escortevechter door Fliks 4 / D, 15 / D, 17 / D, 48 / D, 54 / D en 66 / D. (D-Fliks waren kleine eenheden voor algemeen gebruik, geschikt voor verkenning, bombardementen, verdediging en artillerie-verkenningstaken op korte afstand, bestaande uit 4-5 vliegtuigen, zowel eenpersoonsjagers als tweepersoons observatie- / lichte bommenwerpers.) Het werd gebruikt als jager in Fliks 14 / J, 30 / J, 60 / J, 61 / J en 63 / J. (J-Fliks - J voor "Jagd", dat wil zeggen Hunting - waren gevechtseenheden, met een officieel aantal van 18 vliegtuigen, iets wat maar weinigen in de praktijk hadden.) Het werd gunstig onthaald door piloten, niet in het minst door degenen die gewend waren aan vliegende tweezitters die het stabiel, robuust en gemakkelijk te vliegen vonden. (Een klacht was echter dat de DI "bijna te stabiel was voor snelle gevechtsmanoeuvres".) Sommige waren uitgerust met camera's en werden daarom omgebouwd tot speciale verkenningsmachines.
Verschillende Oostenrijks-Hongaarse azen gebruikten dit vliegtuig, waaronder Kurt Gruber, Roman Schmidt, Karl Teichmann, Godwin Brumowski, Benno Fiala Ritter von Fernbrugg, Franz Gräser, Karl Nikitsch, Frank Linke-Crawford en József Kiss - die omkwam tijdens het vliegen met een D .II op 24 mei 1918.
Eén uitvoering mogelijk;
-
Phönix DIII - KuK kriegsmarine.
Schaal 1:72
Released by MAC destribution in 2010.
MAC distribution 72126
