SATURN V SKYLAB
De Saturnus V (uitgesproken als "Saturnus Vijf") is een Amerikaanse draagraket, ontworpen onder leiding van Wernher von Braun en Arthur Rudolph. De Saturnus V is de grootste, zwaarste en krachtigste raket die ooit gebouwd is.
De draagraket, die deel uitmaakte van de Saturnus-familie, werd voor het eerst gebruikt op 9 november 1967 voor de lancering van de Apollo 4. De laatste Saturnus V werd gebruikt op 7 december 1972 voor de Apollo 17. Een variant, de Saturn INT-21, werd gelanceerd op 14 mei 1973 om het ruimtestation Skylab in een baan om de aarde te brengen. De Saturnus V is 110,60 meter hoog en heeft een diameter van ongeveer 10 m. Met een startgewicht van 3000 ton is het de zwaarste lanceerder die ooit volledig succesvol gevlogen heeft. Als gesimuleerde last zou men vaten met water gebruiken. Geen enkele Saturnus V heeft ooit gefaald, alhoewel er tijdens testvluchten wel problemen met motoren van de tweede en derde trap zijn opgetreden. Na vertragingen, mede als gevolg van het Apollo 1 ongeluk, besloot NASA voor de eerste testvlucht (Apollo 4) het "all-up" ('alles erop') testtraject: elk voertuig zou alle trappen hebben en testen. Om die reden zijn de geplande missies Apollo 2 en 3 niet uitgevoerd. Apollo 8 was de eerste bemande vlucht.
Eén uitvoering mogelijk;
-
Saturn V Skylab - Kennedy Space Centre, Florida, USA, 14th May 1973.
Afmetingen;
- Lang; 760 mm.
- Breed; 132 mm.
Aantal onderdelen; 51
Humbrol verf kleur nr.'s;
- 11 Metallic Silver
- 33 Matt Black
- 53 Metallic Gunmetal
- 56 Metallic Aluminium
- 130 Satin White
Schaal 1:144
Airfix A11150
