USS HANCOCK CV-19
De USS Hancock (CV-19) was een van de 24 vliegdekschepen van de Essex klasse die gebouwd werden tijdens de Tweede Wereldoorlog voor de United States Navy. Het was een verlengde versie waardoor ze voor sommigen in de Ticonderoga klasse valt.
Het schip was het vierde Amerikaanse marine schip dat deze naam droeg en werd vernoemd naar John Hancock, president van de Tweede Continentale Congres en de eerste gouverneur van de Commonwealth van Massachusetts. De Hancock werd in april 1944 opgeleverd en diende in diverse campagnes in de Pacific, waar ze deel uitmaakte van aanvallen op Indo-China, Okinawa en Japan zelf, waarvoor ze vier Battle Stars zou verdienen. Na het einde van WWII werd ze voor korte tijd ontmanteld maar later gemoderniseerd en weer in gebruik genomen in de vroege jaren 1950 als een aanval carrier (CVA). In haar tweede carrière diende ze uitsluitend in de Stille Oceaan waar de een prominente rol speelde bij de oorlog in Vietnam waarvoor ze een Navy Unit Commendation uitgereikt kreeg. Zij was het eerste Amerikaanse vliegdekschip dat gebruik maakte van een stoom katapult. In 1976 eindigde haar leven op de schroothoop.
Afmetingen;
- Lang; 773,7 mm
- Breed; 128,4 mm
Aantal onderdelen; 645
Vliegtuigen aanwezig;
- 4X SBD-3
- 4X F6F-3
- 4X SB2C
- 4X TBF-1
