F/A-18 E Super Hornet
De Boeing F/A-18E/F Super Hornet is een aanvalsjager die opereert vanaf vliegdekschepen. Het toestel is een doorontwikkeling van de F/A-18 Hornet. In 1992 bestelde de United States Navy het toestel bij McDonnell Douglas, dat inmiddels is overgenomen door Boeing. De eerste vlucht vond plaats in 1996 en de eerste landing op een vliegdekschip in 1997. In 1999 werd hij in dienst genomen ter vervanging van de Grumman F-14 Tomcat. De Super Hornet heeft de bijnaam 'Rhino'.
Alle toestellen zijn ingedeeld in 2 operationele wings
- Strike Fighter Wing Pacific Fleet (SFWPF)
- Strike Fighter Wing Atlantic Fleet (SFWAF)
Deze wings zijn toegewezen aan een aantal Carrier Task Groups; dit zijn formaties schepen in bepaalde patrouillegebieden met een vliegdekschip als commandoschip.
Het totale aantal van alle soorten vliegtuigen aan boord van een vliegdekschip wordt aangeduid als de Carrier Vessel Wing (CVW)
Als squadron-aanduiding van de aparte eenheden hanteert men de aanduiding Vessel Fighter Attacksquadron (VFA)
In vredestijd is in de praktijk ca. 30% van alle toestellen in CVW’s op zee ingedeeld; de rest staat dan voor training en onderhoud op een Naval Air Station (NAS) of op een Marine Corps Air Station (MCAS) aan land. NAS of MCAS is de aanduiding voor een vliegbasis van de marine of van het korps mariniers.
Eén uitvoering mogelijk;
-
F/A-18 E Super Hornet - VFA-31 Tomcatters, 75th anniversary scheme 2010, NAS Oceana, USA
Afmetingen;
- Lang; 127 mm.
- Breed; 93 mm.
Aantal onderdelen; 63
Revell verf kleur nr.'s; 5 / 8 / 9 / 36 / 48 / 57 / 65 / 68 / 76 / 91 / 99.
Schaal 1:144
Revell 03997
