Supermarine Spitfire Mk.Vb Float Plane

De Supermarine Spitfire was een Brits jachtvliegtuig. Het toestel werd in 1938 in productie genomen door Supermarine Division, Vickers Armstrong Ltd.. Het toestel werd gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog ingezet door de geallieerden, voornamelijk door de RAF. 

Het belangrijkste steunpunt voor de Britten in de Middellandse Zee was het eiland Malta. Dit eiland lag strategisch ten opzichte van de vaarroute van de asmogendheden naar het gevechtsgebied in Noord-Afrika. De luchtstrijdkrachten die opereerden vanaf het eiland moest zich tot maart 1942 behelpen met Hawker Hurricanes. In die maand kwamen Spitfires (Mk V) beschikbaar vanaf het vliegdekschip HMS Eagle. Uiteindelijk waren er ongeveer 275 Spitfires aanwezig.

Later dat jaar en in 1943 werden er ook Spitfires naar de slagvelden van Noord-Afrika gestuurd, zij het dan vooral de verbeterde versie Mk VIII. Later werden ook de USAAF en de South African Air Force versterkt met Spitfires. Om te verhinderen dat de motor van het vliegtuig het zou begeven door woestijnstof werd onder de neus een Vokes luchtfilter geplaatst. Dit had echter als nadeel dat het toestel minder goed presteerde dan die van de Luftwaffe.

Drie uitvoeringen mogelijk;

• Supermarine Spitfire Mk.Vb Float Plane - Royal Air Force, EP751, 1942.

• Supermarine Spitfire Mk.Vb Float Plane - Royal Air Force, EP754, 1942.

• Supermarine Spitfire Mk.Vb Float Plane - Royal Air Force, W3760 (P), Oktober 1942.

Afmetingen;

• Lang; 431 mm.
• Breed; 465 mm.

Aantal onderdelen; 284.

Schaal 1:24

Released by Trumpeter in 2004.

Trumpeter 02404