Grumman F7F-3 TIGERCAT
De Grumman F7F Tigercat is een zwaar gevechtsvliegtuig dat vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog tot 1954 dienst deed bij de Amerikaanse marine (USN) en het Amerikaanse marinekorps (USMC).
Het was de eerste tweemotorige jager die door de USN werd ingezet. Hoewel de Tigercat te laat werd afgeleverd om gevechten in de Tweede Wereldoorlog te zien, zag hij tijdens de Koreaanse oorlog actie als nachtjager en aanvalsvliegtuig.
Marine Corps nachtjager eskader VMF (N) -513 met vliegende F7F-3N Tigercats zag actie in de vroege stadia van de Koreaanse oorlog, vloog nachtverbod en jachtmissies en schoot twee Polikarpov Po-2 tweedekkers neer. Dit was het enige gevechtsgebruik van het vliegtuig.
De meeste F7F-2N's werden aangepast om drones te besturen voor gevechtstraining, en deze kregen bubbelluifels over de achterste cockpit voor de drone-controller. Een F7F-2D die voor pilootovergangen werd gebruikt, had ook een schuivende baldakijn aan de achterkant.
In 1945 werden twee Tigercats, serienummers TT346 en TT349, geëvalueerd, maar afgewezen door de Britse Royal Navy, die de voorkeur gaf aan een marineversie van de de Havilland Hornet.
Drie uitvoeringen mogelijk;
-
Grumman F7F-3 TIGERCAT - US Marine Corps Aviation, 80524, June 1946.
-
Grumman F7F-3 TIGERCAT - US Marine Corps Aviation, VMF-312 Checkerboards, 80405, October 1946.
-
Grumman F7F-3 TIGERCAT - US Navy, 80462, 1945.
Aantal onderdelen; 120+
Schaal 1:48
Released by AMT / ERTL in 1995.
AMT - ERTL 8843
