Bristol Blenheim Mk.I

De Bristol Blenheim was een lichte bommenwerper, ontworpen en geproduceerd door de Britse vliegtuigfabrikant Bristol. Het toestel was tijdens de Tweede Wereldoorlog in gebruik bij de RAF. Daarnaast werd het toestel ook door de fabrikant Fairchild in Canada geproduceerd voor de Canadese luchtmacht.

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog had de RAF de Mark I's grotendeels door Mark IV's vervangen. De Blenheim Mark IV bestond in feite uit een Mk I casco met twee Bristol Mercury XV radiale motoren en driebladige, verstelbare De Havilland-propellers. De neus was vergroot en er waren meer inwendige brandstoftanks aangebracht.

Bij het uitbreken van de oorlog, in september 1939, beschikten de bommenwerper-squadrons van de RAF over 197 Blenheim Mk IV's. Op 3 september vloog een Blenheim IV van het op de basis Wyton gestationeerde No. 139 Squadron tijdens een verkenningsmissie als eerste RAF-vliegtuig boven Duits grondgebied. De volgende dag namen Blenheims van het No.107 en het No.110 Squadron deel aan de eerste offensieve acties die de RAF in de oorlog uitvoerde. Zonder succes vielen ze daarbij marine-installaties in de monding van de Elbe aan. Ten minste drie bommen troffen het slagschip Admiral Scheer, maar kwamen niet tot ontploffing. Vier van de vijf toestellen van het No.107 Squadron gingen verloren, de bemanningen waren de eerste vliegers van Bomber Command die in de Tweede Wereldoorlog sneuvelden.

Korte tijd later, bij aanvallen op schepen op de Noordzee, leden Blenheims zware verliezen omdat hun defensieve bewapening tekortschoot. De toestellen werden daarop met vijf mitrailleurs uitgerust. In totaal werden in Engeland 1930 Mk IV's gebouwd. De meeste Blenheims van de No.2 Group werden in 1941 door Douglas Bostons en De Havilland Mosquito's vervangen.

De laatste in Engeland gebouwde versie van de Blenheim was de Mk V. Daarvan werden ruim 940 exemplaren geproduceerd, merendeels voor tropische omstandigheden aangepaste VD versies. Deze toestellen moesten in Noord-Afrika de grondtroepen van het Britse 8e Leger ondersteunen. Omdat de Blenheims absoluut niet tegen de Duitse Bf-109's opgewassen waren, werden ze al gauw door Amerikaanse Baltimores en Ventura's vervangen.

In Canada bouwde Fairchild 676 Blenheims voor de Canadese luchtmacht. Deze versies werden aangeduid als de Bolingbroke Mk I tot Mk IV. In Finland bleef de Blenheim tot 1956 in gebruik.

Twee uitvoeringen mogelijk;

• Bristol Blenheim Mk.I - Aircrafdt flown by Squadron Leader Arthur Stewart King Scarf VC, No.62 Squadron, Royal Air Force Station Butterworth, Malaysia, 9th December 1941.

• Bristol Blenheim Mk.I - Escardilla 4 Recunoastere, Forcele Aeriene Romane "Romanian Air Force", Brasov, Transylvania, 1939.

Afmetingen;

• Lang; 169 mm.
• Spanwijdte; 238 mm.

Aantal onderdelen; 142.

Humbrol verf kleur nr.'s; 24 / 29 / 30 / 33 / 53 / 56 / 61 / 62 / 78 / 85 / 96.

Schaal 1:72

Airfix A04016