Housecarls of King Harold
De Sasi (Engels: Saksen, Duits: Saksen) is een Germaanse stam die in de late oudheid en vroege middeleeuwen het grondgebied van het huidige Noord-Duitsland aan de monding van de Elbe bewoonde, en die in de 5e en 6e eeuw, samen met de stammen van Angola en Juten, vielen Groot-Brittannië binnen en stichtten daar drie koninkrijken: Wessex, Sussex en Essex.
Waarschijnlijk in dezelfde tijd, al in Groot-Brittannië, kwamen de stammen van de Saksen en de Angelen in nauwe interactie met elkaar, waardoor de Angelsaksen ontstonden. In de vroege fase van hun geschiedenis waren de Saksen voornamelijk voeteenheden, waarvan de krijgers bewapend waren met speren, schilden, helmen en de Saksische specifieke eenhandige en enkelsnijdende zwaarden (soms geclassificeerd als messen), saks genoemd. Het is vermeldenswaard dat er vaak twee soorten saxen zijn: skramasaks (met een bladlengte van 30 tot 70 cm) en langsaks (met een bladlengte tot 1 meter). In de Angelsaksische periode (van de 5e-6e eeuw) evolueerde het leger in Groot-Brittannië. Toen koning Harald in 1066 met zijn leger deelnam aan de Slag bij Hastings, kan men zowel geselecteerde eenheden van huscarls aangeven, voornamelijk gerekruteerd uit de Scandinaviërs, als uit de fyrd, d.w.z. soldaten van de massabeweging met veel minder gevechtswaarde.
De Slag bij Hastings werd in oktober 1066 in het zuidwesten van Engeland uitgevochten tussen de Normandische prins Willem de Veroveraar en koning Harald II van Engeland.
De strijd vond plaats op basis van William's aanspraak op de Engelse koninklijke troon, die na de dood van Edward de Belijder was "ontruimd". De kracht van de partijen die meededen aan de strijd is niet helemaal zeker, maar naar schatting leidde Wilhelm ongeveer 7-8 duizend mensen. soldaten, terwijl Harald - ongeveer 5-6 duizend. Het is vrijwel zeker dat de Normandische prins de overhand had. Hij leidde ook een leger dat waarschijnlijk beter getraind en bewapend was dan dat van de vijand. Harald daarentegen won een tiental dagen eerder (eind september 1066) de Slag bij Stamford Bridge met de Vikingen onder leiding van Harald Hardraad, waarbij hij zijn tegenstander zware verliezen toebracht. Deze overwinning had ongetwijfeld een zeer positief effect op het moreel van de troepen die Harald II leidde tot de Slag bij Hastings. Het is echter de moeite waard eraan toe te voegen dat deze troepen bestonden uit zowel goed getrainde huscarls met een hoge gevechtswaarde, als een gemeenschappelijke aanval genaamd Ford, met een lagere waarde dan de huscarls. Harald II bij Hastings nam een uitgesproken defensieve houding aan, maar koos zorgvuldig de plaats van de strijd en zette zijn troepen in op een kleine heuvel die cavalerie-operaties moeilijk maakte en zeker de verdediging ten goede kwam. Zo dwong hij William zijn posities aan te vallen. De strijd begon met het beschieten van de Harald-troepen door Normandische boogschutters en kruisboogschutters, en aanvallen door Normandische infanterie en cavalerie. Aangenomen wordt dat tijdens de eerste uren van de strijd de Normandische aanvallen niet effectief waren en de formatie van de vijand niet hebben verbroken. De doorbraak in de strijd kwam toen William een schijnretraite beval, misschien gepland voor de strijd. Harolds troepen vielen voor deze list, verlieten hun grote defensieve positie en zetten een achtervolging in, die echter al snel in hun slachting veranderde. Na deze fase van de strijd bleef Harold in het centrum, verdedigd door een grote groep huscarls. Deze eenheid werd echter onderworpen aan een massale zou willen zeggen beschietingen door Normandische boogschutters, wat leidde tot de dood van koning Harold. De strijd eindigde met de onbetwiste overwinning van Willem de Veroveraar, die de heerschappij van de Normandische dynastie in Engeland inluidde. De Slag bij Hastings is zonder twijfel een van de belangrijkste veldslagen in de geschiedenis van de Britse eilanden.
Kit includes: 56 figures
Schaal 1:72
Released by Strelets*R in 2019.
Strelets*R M141
