PAMIR
De Pamir was een Duits zeilschip dat in de eerste decennia van de 20e eeuw met de andere schepen uit de "Flying P-Line" salpeter uit Chili en graan uit Australië naar Europa bracht. Ze verging in 1957. Van de 86 opvarenden overleefden slechts zes deze scheepsramp.
In 1914 kon de Pamir de thuisreis niet voltooien doordat de oorlog was uitgebroken. Schip en bemanning legden aan in Santa Cruz de la Palma, waar ze zes jaar bleven liggen. Toen het schip in 1920 eindelijk binnenliep in Hamburg, werd het krachtens het Verdrag van Versailles als schadevergoeding overgedragen aan Italië. Na een korte dienst als kolenboot tussen Napels en Rotterdam werd het in 1922 opgelegd in Genua. In 1924 kochten de Duitsers het terug, waarna de vaart op Chili enige tijd werd hervat. In Duitsland was echter intussen de productie van kunstmest van de grond gekomen, en de vraag naar chilisalpeter nam navenant af. Op 28 juli 1931 zeilde de Pamir voor het laatst de thuishaven Hamburg binnen.
Het schip werd verkocht aan de Finse rederij Gustav Erikson, een van de laatste maatschappijen die zeilschepen op commerciële wijze exploiteerde. Vanaf dat jaar voer de Pamir op Australië, waar vooral graan werd geladen. In de oorlog was het nog enige tijd vanuit Nieuw-Zeeland in bedrijf en in 1951 werd het omgebouwd tot opleidingsschip. De laatste eigenaar was een stichting die de Pamir en haar zusterschip de Passat wilde behouden. Op 21 september 1957 verging de Pamir in de orkaan Carrie op 500 zeemijlen ten zuidwesten van de Azoren.
Eén uitvoering mogelijk:
-
Pamir 1905 / 1957
Aantal onderdelen: 732.
Afmeting:
- Lengte.755 mm
- Breed.185 mm
- Hoog.400 mm.
Humbrol verf kleur nr.'s; 9 / 12 / 25 / 33 / 34 / 55 / 71 / 73 / 74 / 94 / 101 / 131 / 153.
Schaal 1:150
Heller 80887
